Natalia Wegner "Odkrywanie"

Wernisaż 16.05.2015
godz. 18.00
NOC MUZEÓW
Galeria w Ratuszu
Leszno – Rynek 1

Obrazy splecione z fragmentów starych i nowych.
Z barw żywych, nieodpornych, z zarysowań, plam. Z wahania, czekania.
Układanie czegoś o czym się jeszcze nie wie. Może się ujawni.
„Chłodny czerwiec” zdarzył się naprawdę, „Samuraj” znienacka.
„Żółta noc” wciąż nie rozwiązana, jej splot trujący. Trzeba by do niej wrócić.
Widoczne włókno, biel kostna, ślady po operacjach. Sztywne, szorstkie połacie pękające sucho. Zamknięte w kołach, by się nie rozpadły. Pasy uszeregowane w kwadratach.
Pod szklanym refleksem bezpieczne.
Czuję łatwość wiatru i ciągle nie wiem jak ją zrozumieć rękoma. 
Brudnymi od kleju..
/Natalia Wegner/

Natalia Wegner urodzona w 1974 roku w Poznaniu. Absolwentka Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu w latach 1994-1999. W 1998 roku otrzymała stypendium Ministra Kultury i Sztuki. W 1999 roku obroniła dyplom z wyróżnieniem w Pracowni Drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. Pracowała w Wyższej Szkole Sztuki Stosowanej Schola Posnaniensis jako asystentka w pracowniach rysunku i malarstwa prof. Andrzeja Macieja Łubowskiego. Obecnie jest adiunktem w XII Pracowni Rysunku prof. Ireneusza Domagały na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 2011 roku obroniła pracę doktorską pt. „Nokturny”. Zajmuje się malarstwem na papierze w technice mieszanej (tempera, akryl, pastele), używa techniki kolażu.

„Prace te, to specyficzne kolaże, swego rodzaju „fuzja prac starych i nowych”, jak intrygująco sugeruje to sama artystka. Na nowe, odpowiednio przygotowane, papierowe tła nakładane zostają fragmenty i „wycinki” starych, wcześniejszych kompozycji na papierze, tych, które albo: ”nie podobają się już autorce”, albo: „uległy niegdyś częściowej degradacji i zniszczeniu”. Proces powstawania nowych układów kompozycyjnych staje się tu bardzo istotny, towarzyszy mu otwarcie „na przypadek” i częściowo intuicyjne sposoby określania nowych wizualnych całości. Oczywiście nadal obowiązuje tu stylistyka bliska artystce, a więc akcentowanie syntetycznie określonych plam barwnych, wyraźne zaznaczenie geometrycznych podziałów kompozycyjnych oraz dysonans kolorystyczny, ewidentnie daleki od tradycyjnych barwnych harmonii, znanych nam z dzieł dawnych i współczesnych kolorystów”.
Rafał Boettner – Łubowski „O najnowszych poszukiwaniach twórczych Natalii Wegner”

• Radosław Jastrzębski "Krytycy sztuki"
• Noc Muzeów Galeria w Ratuszu
• Akademia ArtBox
• Bogusław Polch "Retrospektywa"